Ken je ze? Dromen over school? Dat je er opeens weer op zit? Bij mij kwamen ze regelmatig voorbij. Met mijn diploma op zak trof ik mezelf aan in klassen die ik al gedaan had. Ik werd aangekeken: “Wat doe jij nog hier? Je bent toch al klaar?” Ik was vervolgens flabbergasted. “Ja maar… Ja maar…“ Terwijl ik het tegelijkertijd wist. Dat is ook zo. Ik heb mijn diploma al. Wat doe ik hier?
Ploep. Wakker.
Deze dromen lieten me zien dat ik verder ben dan ik destijds dacht. Dat het niet hoefde, blijven rennen in de ‘bewustwordings-hamsterwiel’. Wéér ergens induiken. En nog een keer. Leren, leren, leren.
Deze dromen herinnerden me eraan dat ik al klaar ben. Dat ZIJN er al IS. Ik kan en mag zo de school uitlopen. Ik hoef alleen maar door de deur te stappen.
School is uit
Dit schreef ik er in 2014 over en het heet ‘School is uit’
Het is stil om me heen
Ik sta voor de deur
Erachter schijnt het licht
Binnen is niet donker, wel leeg
School is uit
De vakantie is begonnen
Ik hoef niet meer naar school
Zoiets
School is uit
Van binnen nog onrust, rennen
“Ja maar, ik moet nog…”
School is uit
Het hoeft niet meer
Diploma is binnen
Maar alles wat ik weet is in de school
Alles wat ik denk te moeten doen is in de school
School is bekend
School is veilig
School is ook uitgekauwd
School is uit
Het is stil om me heen
Ik sta voor de deur
2022, ik ben
De droom heb ik al een tijd niet gezien. En toch komt het nu voorbij, in mijn dagelijkse realisaties. Er is een diep besef, een oertevree, al weken – maanden zelfs, dat ik BEN. Klaar. Ik ben klaar. Hier. Nu. Ik besta.
Jeetje…
En nee, dat is niet hetzelfde als uitervaren zijn. Deze wereld, het leven heeft – en ik heb – nog zoveel te ont-dekken. Maar vanuit een ander perspectief. Namelijk deze: ZIJN en van daaruit DOEN. In plaats van DOEN om te kunnen ZIJN.
Het besef daalt verder en verder in. Het heeft inmiddels mijn eigen-wijze hoofd bereikt. En ik neem de wereld buiten ‘mijn school’ nu met kinderlijke nieuwsgierigheid in me op. Met al dat ik ben.
Goh, wonderlijke wereld, niet?
Hoe vaar jij?
📸 Schilderij ‘Lower Landing’ van Gina Heyer