Potentie keek om zich heen
Ha! Grond, water. Precies genoeg licht en lucht. Buurbeestjes
Yep, dat voegt
Potentie verzachtte
Potentie liet zich zakken
Potentie schoot wortel en stam
Maanden verstreken
Zon gleed voorbij
Regen, hagel, herfst en winter
Potentie werd nat
Potentie werd koud en verloor al haar blad
Potentie trok zich terug
Maar potentie was niet weg
Potentie groeide
Onzichtbaar voor buiten
Voelbaar van binnen
Tot het moment zich aandiende
Potentie stond
Stam, wortels, kruin en blad
Potentie IS
De eik in de eikel zien
Een zaterdag geleden begaf ik me tussen een bijzonder gezelschap. We hadden het over helder zien. En toekomst voorspellen. Wat is dan toekomst voorspellen? Niet. Het is potentie voelen. Het is de eik in de eikel kunnen zien. Daarmee een weten. En als ze mag en kan groeien, groeit ze. Soms tot een pierk plantje en dan is het genoeg. Doel gediend. Soms tot een majestueus, oud boegbeeld. Zonder oordeel. Potentie is.
Van zielspotentie naar aardse manifestatie
Zo ben ik potentie. Jij bent potentie. Ik creëer. Jij creëert. Daarmee zijn onze energetische creaties potenties. Op zielsniveau. De vraag is, wat wil hier en nu ervaren worden? Op deze aardbol. Wat geef ik daarom water, een bodem, licht en voeding.
Wat kies ik? En van waaruit. Hoofd? Angst? Of gaan mijn handen (in bovenstaande metafoor groene vingers) op gevoel handelen en kan ik – mens en hoofd – dat toestaan? Loslatend of ik uiteindelijk van binnen en in het moment kies of het een pierk , opgevreten door een grazende voorbijganger, of landmark wordt. Of überhaupt nooit boven de grond hoeft te komen. Wetende dat niets een gemis of verlies is, maar slechts een keuze in ervaring.
Vertrouwend met hoofd en hart in ziel en zaligheid. Volledig. Dat. Ook potentie. Ik ben benieuwd.
📸 Wikipedia